12. I see fire.

WAŻNA NOTKA 

~*~
W drodze do pracy kupuje kolejny test. W przerwie obiadowej idzie do łazienki. Niecierpliwi się. Jeśli się uda, to dzisiaj znów będzie musiała wskoczyć mu do łóżka. To może być już męczące. Nawet dla Harry’ego. Gdy mija określony czas patrzy na wynik. Zagryza wargę zrezygnowana. Nie dziwi się, że nie zachodzi jak dni płodne ma dopiero w sobotę i niedziele.
A jutro mają iść do ginekologa. Do końca dnia myśli tylko o tym.
Wraca nieprzytomny. Uda, że się źle czuje i nie pójdą. Doskonały pomysł. Lub... Wie! Holly przywiezie im Christiana. Będą musieli się nim zając.
Wieczorem Harry zabiera ją do restauracji. To mały, przytulny, ładnie urządzony lokal. Ciche dźwięki spokojnej muzyki rozchodzą się po Sali. Goście rozmawiają między sobą, siedząc przy nie dużych, ale dobrze udekorowanych stołach. Jest spokojnie i przyjemnie. Siadają przy jednym z nich i składają zamówienie. Blondynka rozmawia z Harry’m, utrzymując kontakt wzrokowy. W zasadzie to jak ich można określić? Para? Raczej nie. Sam seks? Też nie, bo jedna ze stron wykorzystuje żeńskie narządy drugiej.
- Boisz się jutra?
- Tak - odpowiada prostując się jak struna. - Wiesz...moglibyśmy iść za tydzień? Proszę.
- Dlaczego? - marszczy brwi.
- Proszę.
- Powiedz dlaczego.
- Bo chcę za tydzień.
- A ja chcę jutro.
- Możesz poczekać prawda? – pyta  z nadzieją.
- Jeśli podasz mi powód.
- Obiecałam Holly, że zajmę się Christianem. Nie zwłoczna sprawa.
- Świetnie - mruczy.
- Przepraszam. To ważne – dodaje i bierze łyk soku pomarańczowego, który postawił przed nią kelner. Uśmiecha się do niego lekko, a chłopak odchodzi.
Reszta kolacja przebiega w ciszy, może nie całkowitej. Wymieniają parę zdań, jednak każde z nich jest pochłonięte swoimi myślami. Wychodzą z restauracji około godziny 21. Leonie trzyma ramię Harry’ego, przytulając się gdy chłodny powiew wiatru powoduje dreszcze na jej ciele.
Mężczyzna otwiera jej drzwi od swojego drogiego maserati. Sportowe, szybkie auto robi wrażenie na ulicach Nowego Jorku. Gdyby chodź ktoś spróbował je zarysować, to Styles nie ręczy za siebie. Jest za bardzo do niego przywiązany i nic na to nie poradzi.
Dziewczyna lokuje się na siedzeniu, zapinając pas bezpieczeństwa. Stara się siedzieć grzecznie i niczego w tym atrakcyjnym samochodzie nie dotykać. Ruszają spod restauracji. Blondynka opiera głowę o szybę, przyglądając się nocy która zapada nad miastem. Teraz wszystko wygląda zupełnie inaczej. Uśmiecha się przejeżdżając palcem po szybie. Lampy migoczą oświetlając ulicę. Samochody co chwila się mijają. To wygląda jakby ludzie przechodzili obok siebie, bez słowa. Własna interpretacja.
- Więc przyszła środa. W poniedziałek muszę wyjechać i wrócę w środę rano. Umowie nas na popołudnie. - zachrypnięty głos przerywa ciszę.
- Dobrze - odpowiada cicho.
- Dobrze - mówi do siebie.
- Będę tęsknić - po trzech minutach odzywa się blondynka.
- Za czym?
- To ty wyjeżdżasz.
- Nie będziesz. Odpoczniesz sobie - zaciska palce na kierownicy.
- Co ma piernik do wiatraka? - powoli odkręca głowę w jego stronę.
Palcami przeczesuje włosy. - Za tobą. Będę. Tęsknić.
- Nie mów tak Leonie.
- Zatrzymaj się. O tu. – prosi pokazując na pobocze.
Gdy zdziwiony i zmieszany brunet robi to, dziewczyna włazi mu na kolana. Przykłada palce do jego skroni.
- Nie wiem co się tam dzieje i jakie wspomnienia głębią twoje serce – dotyka klatkami drugą ręką. – ale nie mogą zniweczyć moich starań.
- Czemu nie chcesz mi pomóc do cholery?
- Właśnie ci pomagam. Tylko ty nie pozwalasz do siebie dopuścić chociaż trochę ciepła.
- Właśnie o tym mówię. Nie pomagasz. Robisz wszystko żeby było mi ciężej.
- Bo nie chcesz się otworzyć. Masz blokadę umysłową - odpowiada opierając czoło o jego.
- Trzeźwo myślę - brunet zamyka oczy.
- To nie zmienia faktu, że masz blokadę spowodowaną wydarzeniem.
- Nie wpieraj mi że nikt ci nie powiedział skoro mówisz takie rzeczy.
- Jestem pedagogiem. Miałam zajęcia z psychologii. Też tak miałam po śmierci ojca. Którego zabił Niall. - kończę cicho.
-Wiem o tym co zrobił. Przykro mi że on zabił twoją mamę.
- Widzisz? Wiem jak czuje się osoba z przeszłością. Więc pozwól...Powoli do siebie dotrzeć - zsuwa palce ze skroni mężczyzny na jego policzek.- Czego Ty ode mnie oczekujesz? - teraz zielone tęczówki się w nią wpatrują.
- Tego że pozwolisz sobie pomóc Harry. - odpowiada utrzymując z nim kontakt wzrokowy. Stara się aby jej głos nie drżał. Boi się ze przekroczy granicę. Nie chciałaby tego.
- Więc czemu nie daje rady wytłumaczyć ci że tej pomocy nie potrzebuje..
- Okłamujesz sam siebie Hazz.
- Może, ale mi to odpowiada - całuje kącik jej ust i zostawia wargi przy tym miejscu.
Leonie siedzi bez ruchu. Zamyka oczy. Czemu nie może być tak zawsze? Nie zaprzestanie swoich prób.
- Co ty zrobisz jak cie chcica złapie gdy mnie nie będzie? - słyszy śmiech mężczyzny.
- Będę musiała wytrzymać - cieszy się ze wrócił mu humor. - Ale do poniedziałku mamy sporo czasu.
-w takim tempie nawet do domu nie wrócimy.. - prostuje się.
- Jedz - siada bokiem na jego kolanach nie ograniczając mu ruchów.
- Wierc się bardziej to kurwa na pewno pojadę - sadza ją zdecydowanie na jej fotelu.
Dziewczyna zaczyna się śmiać. Głośno i melodyjne.
- Fajnie że Cię to bawi. - sam poprawia się w swoim miejscu i odpala auto.
- Bardzo mnie to bawi
- Le uśmiecha się  szeroko. Dojeżdżają do domu
Ciągnie go do swojej sypialni za rękę. Pod swoją sukienka blondynka ma bardzo...pociągającą bieliznę.
Mężczyzna przyciąga ją do siebie oplatając ją w talii i przywiera do szyi Leonie. Dziewczyna mruczy drapiąc jego kark. Jej mała dłoń wsuwa się pod jego czarną koszulkę.
Z kolei dłoń Hazzy ląduje na jej udzie zmierzając coraz wyżej. Zaczepia palcami o krawędź sukienki. Podsuwa materiał wyżej.
Majtki dziewczyny opadają aż do jej kostek. Swoją stopą brunet rozsuwa nogi Leonie a lewa dłoń odnajduje się między nimi dogadzając blondynce a już po chwili czuje ona palce chłopaka.
Zaskoczona wypuszcza z ust jęk. Przymyka oczy zaciskając palce na ramionach Harryego. Gdy on przyspiesza , ona głośniej krzyczy.
- Muzyka dla moich uszu.. - trzyma ją mocno w pasie.
- Harry... -Czuje dobrze  znane ciepło.
- Tak mała.. Wiem..
Łapie jego dłoń i jeszcze mocniej dociska do swojej kobiecości. Zaraz dojdzie. Odchyla głowę do tylu. Harry uśmiecha się patrząc jak dziewczyna szczytuje. Leonie próbuje dojść do siebie. Oddycha spokojniej. O nie. Nie ma mowy. Będzie się o to dziecko dziś starał czy tego chce czy nie.
- Do twarzy ci z orgazmem.
- Jesteś okropny - pcha go na łóżko.
- Masz pazur jak chcesz - chłopak gwiżdże.
Siada na nim i całuje jego szyję. Podnosi rękę Harryego aby po chwili oblizac jego palce.
- Kurwa.. - ściąga jej sukienkę i rzuca dziewczynę na materac.
Leonie piszczy szybko oddychając. Rozpina pasek jego spodni.
- Za łatwo mnie przyciągasz.
- Cieszy mnie to. - odpowiada robiąc malinkę na jego szyi.
- Jesteś kurwa piękna - znowu zostawia miliony pocałunków na jej ciele.
Dziewczyna Rozpalona juz maksymalnie przesuwa paznokciami po jego torsie gdy pozbywa się koszulki. Schodzi niżej. Zahacza o bokserki a później je zsuwa. Dotyka twardej męskości. Najpierw ręką potem ustami. Jednak nie pozwala mu tak dojść. Nabija się na niego z głośnym jękiem.
Jemu nie trzeba dużo. Kończą po krótkiej chwili ciężko oddychając.
Leonie leży na jego klatce wyczerpana.
- Nieziemska dziewczyna..
- Zostań dziś ze mną..- prosi szeptem.
Przytula ją do siebie i spędza noc obok niej.

~~~~~~~~~~~~~~*~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TERAZ PROSIMY O POMOC. CHCEMY NAPISAC KOLEJNE OPOWIADANIE, ALE BRAK POMYSŁU. MACIE JAKIEŚ WĄTKI, FABUŁY, POMYSŁY - NAPISZCIE